W kategoriach tylko obwodów, komputer rzadko umie więcej matematyki niż dwunastolatek. Nie potrafi bezpośrednio znaleźć pierwiastka kwadratowego, różniczkować, całkować ani wyznaczać średnich statystycznych. Te zadania muszą zostać podzielone na ciągi działań arytmetycznych: programista krok po kroku wpisuje, co ma być zrobione przez komputer, i Matematyka komputerowa wcale nie jest taka, jak ; wyobraża ją sobie laik. Patrzy on na maszynę tak jak Charles Babbage: z nadzieją, że będzie ona nieskończenie doskonałym silnikiem obliczeniowym, produkującym odpowiedzi bez szansy błędu, tak szybko, iż nie oprze się jej żaden problem. W rzeczywistości matematyka komputerowa jest nauką o ograniczonych możliwościach obliczeń — o ograniczonym czasie i ograniczonej przestrzeni — jest więc ze swej natury niedokładna i podatna na błędy.