Gdy bierzemy pod uwagę wszystkie te ograniczenia, zasadne jest pytanie, dlaczego komputery w ogóle są używane w matematyce. Odpowiedź brzmi, że maszyny te są włączane do pracy nad problemami (zwykle zawierającymi równania różniczkowe), które nie mogą być łatwo rozwiązane (lub też w ogóle nie mogą być rozwiązane) z pomocą tradycyjnych technik dziewiętnastowiecznych. Równania różniczkowe są jednym z głównych narzędzi poznawania świata przyrodniczego w takich dziedzinach, jak radioaktywność, zmiany pogody, wzrost biologiczny, elektryczność, magnetyzm i tym podobne. Niedokładny komputer cyfrowy jest zatem jedynym sposobem rozwiązywania problemów, które codziennie napotykają inżynierowie, fizycy i chemicy. Wszechobecność problemów numerycznych w kręgu zagadnień cywilnych i wojskowych uczyniła komputer niezastąpionym w świecie matematyki stosowanej. A on z kolei zaoferował światu szczególnie urokliwą postać ucieleśnionej matematyki, naukę liczb skokowych (dyskretnych) i skończonych oraz działań podatnych na błędy.