MIT PLATOŃSKI

Mit Platoński skrystalizował  znaczenie technologii manualnej dla świata starożytnego. Arystoteles i póź­niejsi autorzy byli często przychylniejsi technologii, ale nikt lepiej niż Platon nie opisał złączenia boskiej formy i ziemskiej materii, inteligentnego kompromisu między ideałem a możliwością, który charakteryzuje greckie rzemiosło. Arystoteles rozwinął analizę rzeczy­wistości jako formy i materii pod wpływem analogu zręcznego rzemieślnika. Forma rzeczy, suma jakości, która identyfikuje stół jako stół, dla Arystotelesa jest nałożona na bezkształtną i nierozróżnialną materię, tak jak garncarz nadaje kształt i kolor grudzie gliny. Ary- stotelesowskie podkreślanie przyczyny ostatecznej lub celu, dla którego rzecz jest stworzona, także przypomi­na poczucie celu znamionujące pracę rzemieślnika, in­teligencję, która uformowała glinę w użyteczny gar­nek.