Maszyna Turinga nie pracuje, jak czyni to maszyna parowa, a jedynie tam i z powrotem przesuwa swój znacznik wzdłuż taśmy, analizując, ścierając i wpisując symbole stosownie do swych reguł działania. Taka maszyna nie zwiększa zdolności fizycznego panowania człowieka nad przyrodą, zatem słowa „maszyna” powinniśmy używać tylko per analogiam. Bez względu na nazwę, abstrakcja Turinga faktycznie pokazuje, co właściwie robi komputer: „przetwarzanie informacji” nie jest niczym więcej, jak zastępowaniem jeden po drugim abstrakcyjnych symboli zgodnie ze skończonym zbiorem reguł. Każde zadanie, jakie wykonuje komputer cyfrowy (od obliczania podatków po grę w szachy), może być wytłumaczone przez tę prostą procedurę zastępowania. I żadne zadanie, które nie może być wykonane wedle tej procedury, nie może być zaprogramowane dla komputera cyfrowego.