W odróżnieniu od zegara czy maszyny parowej, komputer nie jest mechanizmem niezmiennym. Geniusz maszyny von Neumanna kryje się w tym, że i program (rozkazy operacyjne), i dane są zapisane w tym samym kodzie binarnym i razem wprowadzane do pamięci. Takie kodowanie sprawia, że program może być równie łatwo zmieniony jak dane, w rzeczywistości nie ma między nimi logicznej różnicy. Jeśli odwołamy się do analogii z zegarem ciężarkowym, informacje byłyby tą siłą, którą waga w zegarze wywiera na koło wychwytowe. Zostaje ona przekształcona w ruch wskazówek zegara za pomocą mechanizmu wychwytowego i foliotu (oraz innych trybów). Tryby byłyby zatem programem — ich jedynym zadaniem jest stałe podawanie dokładnego czasu. Wszelka zmiana w programie wymaga, aby zegarmistrz przestawił te tryby.