Poszukiwali oni sposobów zbudowania maszyn Turinga z próżniowych lamp elektronicznych zamiast konstrukcji na papierze. Elektroniczna wersja pracowałaby miliony razy szybciej niż matematyk stosujący te reguły i stosownie do nich piszący symbole.Trzeba było rozważyć dwie sprawy: reguły działania oraz dane, do których mają one być zastosowane. Dane mogły być zaznaczone na kartach dziurkowanych, wewnątrz maszyny’przedstawione przez pewien rodzaj elektronicznego magazynowania i ostatecznie, wyrzucone jako wynik na kartach dziurkowanych lub wydrukowane na papierze. Problem stanowiło wprowadzenie reguł działania, gdyż powszechnie traktowano reguły jako niezmienne i wyrażano je w trwałej strukturze, w instalacji elektronicznej maszyny. Pierwsze komputery miały tablice wtykowe/ w rodzaju centralek telefonicznych, w których dla każdego nowego problemu musiały być układane nowe połączenia.