Wówczas już, w zaraniu nowoczesnej techniki, proroczo pojawił się mechanizm automatyczny i dokładny, mechanizm, który dopiero po latach dalszych wysiłków miał się stać probierzem celowego wykorzystania tej techniki w każdej dziedzinie przemysłowej.” [Technika i cywilizacja, Warszawa 1966, s. 6.] Ten triumf mechanizacji dostarczył potężnej metafory technologicznej: porównania świata jako całości z ciężarkowym lub sprężynowym zegarem. Wartość tej metafory kryje się w cyklicznych ruchach zegara, jego regularności i niezależności od sił zewnętrznych.Doskonały zegar mógł nieskończenie powtarzać swoje odmierzające czas ruchy, chociaż w rzeczywistości żaden konkretny zegar nie mógł się zbliżyć do tego standardu doskonałości, przynajmniej do czasu wynalezienia wahadłowego regulatora.