Schemat komputera von Neumanna jest całkowicie abstrakcyjny: w prawdziwej maszynie każdy z bloków byłby układem elektronicznym złożonym z tysięcy lub milionów tranzystorów, strzałki byłyby przewodami łub połączeniami pozwalającymi „informacji” elektronicznej przepływać we wskazanych kierunkach pomiędzy układami. Blok zaznaczony jako pamięć odpowiada taśmie maszyny Turinga, gdzie magazynowane są dane wejściowe oraz zapisywane wyniki pośrednie. Procesor 'centralny (CPU) odpowiada regułom uniwersalnej maszyny Turinga. W jego elektroniczną strukturę wbudowane są reguły wykonywania sensownych działań na danych wedle rozkazu pobieranego z pamięci. Procesor przeszukuje pamięć, podobnie jak maszyna Turinga porusza się wzdłuż swej taśmy, po kolei Wynajdując i wykonując rozkazy.